Ania recenzuje Erasmusa

Jeśli jedynym miejscem, do którego możesz jechać na Erasmusa jest Foggia - jedź, jednak jeśli masz inne opcje - wybierz te inne. Nie zliczę ile osób zapytało mnie 'Perche Foggia/ Why Foggia?'. I na początku nie rozumiałam dlaczego byli tak zdziwieni moją obecnością, potrzebowałam trochę czasu, żeby załapać, że nic tu nie działa tak jak trzeba. Znając moje szczęście i moją historię, którą opowiem, żeby inni uczyli się na błędach - nie dziwię się, że spośród wszystkich malowniczych miejscowości - ja wylądowałam w naszej FEggi (tak to FOggia, ale jak kiedyś tu przyjedziecie to zrozumiecie, że to FEggia). Na Erasmusa wybierałam się z chłopakiem. Studiujemy na tym samym uniwersytecie, ale na innych wydziałach i przez to - mamy w kontraktach inne uczelnie. Naszym priorytetem było jechać razem i trochę nieważne gdzie, ważne z kim! Jedyną uczelnią, która miała przyjąć nas obu - była właśnie Foggia. Tak wygląda moja historia z wyborem tej destynacji. Co poszło nie tak, że wylądowałam w ...

- Średnio w ciągu jednego tygodnia pracuję około 6 godzin za darmo - mówi mój kolega z pracy, a ja nie dowierzam, bo nie jest pierwszą osobą od której to słyszę. Pytam więc dlaczego pozwala na coś takiego. Jest jednym z bardziej doświadczonych pracowników tego fast fooda, bo spędził tam już około roku. - Każdy z nas na początku szedł na rozmowę do managerów z 'pytaniem' dlaczego godziny i wypłata się nie zgadzają, ale usłyszeliśmy, że droga wolna i jak chcemy poszukać innego miejsca, to nikt nas tutaj nie trzyma. Wszyscy zostali. Dlaczego? Bo tutaj nie ma pracy, zostajesz i akceptujesz taką rzeczywistość, albo wyjeżdżasz. Na tym etapie ta słoneczna Italia z pinteresta już dla mnie nie istnieje. Cały obraz jaki sobie zbudowałam przez lata o tym kraju - runął.  Zaczęło się od moich problemów z LA, przedmioty, na które czekałam - nie otworzyły się. I nikogo z pracowników to nie zdziwiło. Nikt nie rozumiał dlaczego jestem tak niecierpliwa i chciałabym już wszystko wiedzieć. Co ozna...

Widzisz moje oczy? - moja nowa grecka współlokatorka wychodzi z pokoju. Podobno mieszka tu od tygodnia, a ja w kuchni mijam ją dopiero pierwszy raz. Jej oczy są spuchnięte, zaczerwienione i zdecydowanie nie wygląda jakby bawiła się w najlepsze na Erasmusie. Może ma problemy miłosne? Zapytam, mimo że mam świadomość zbytniej bezpośredniości tego pytania. M odpowiada, że zdecydowanie ich nie ma. (przynajmniej teraz o nich nie pamięta), bo tęskni za swoich chłopakiem. Jest na Erasmusie, powinna szaleć, a nie tęsknić. Nikt mi nie powiedział, że Erasmus to też tęsknota, która czasami wręcz obezwładnia. Nie miałam pojęcia, że za Polską mogę tęsknić. Kiedy żyję w Polsce to nie czuję bliskości z rodakami. Teraz za granicą obserwuję jak ludzie dobierają się narodowościami. Każdy w tym obcym kraju potrzebuję przede wszystkim kogoś swojego.  Najbardziej zintegrowanym krajem są Hiszpanie. Aż do przesady, bo stworzyli niemal sektę. Są bardzo mili, ale nie mają potrzeb kontaktu z innymi krajami, ...