Gdybym dwa miesiące temu wiedziała, jak wiele będzie zależało od mieszkania, które wybiorę, to stresowałabym się sto razy bardziej. Nigdy w Polsce osobiście nie podpisywałam żadnej umowy, w której konsekwencji stawałabym się najemcą. Tak zacznę. Na studiach wybierałam akademik, co wymagało ode mnie minimum wysiłku. Miałam jak na tacy podane wszystkie opłaty i jedyne, co mogło mnie zaskoczyć to nagła zmiana cen w środku roku. Na Erasmusie przecież musiałam gdzieś spać, a w pierwszym e-mailu od uczelni przyjmującej nie było słowa o możliwości mieszkania w akademiku. Była tylko strona z setką pokojów/mieszkań do wynajęcia. Słyszałam też, że w tej słonecznej Italii akademiki to raczej opcja ekskluzywna, więc taniej będzie wynająć mi jakiś pokój. Tak, więc gdy wszystko stało się pewne i wiedziałam już, że nie ma odwrotu i mój roczny wyjazd stał się jak najbardziej realny, zabrałam się za szukanie mieszkania. Oczywiście, że nie wiedziałam nawet jakie kryteria wziąć pod uwagę. Najlogiczniej b...